Το Γεωργίτσι είναι ένα χωριό του νομού Λακωνίας σε υψόμετρο 970 m, που εκτείνεται στην βορειοανατολική πλευρά του όρους Ταΰγετος και απέχει 29 km από την Σπάρτη και 225 km από την Αθήνα. Είναι κοινότητα της δημοτικής ενότητας Πελλάνας του νέου Δήμου Σπάρτης ενώ μέχρι το 2010 ήταν δημοτικό διαμέρισμα του πρώην Δήμου Πελλάνας. Έχει πληθυσμό 130 κατοίκων τον χειμώνα και περίπου 2000 κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Έχει το προσωνύμιο Μπαλκόνι του Ταϋγέτου.
Τοποθεσία
Το χωριό βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά του όρους Ταΰγετος, κοντά στα σύνορα της Λακωνίας με την Αρκαδία. Λόγω του υψομέτρου του επτρέπει την θέαση μεγάλου μέρους της πεδιάδας της Σπάρτης. Πάνω από τα τελευταία σπίτια του χωριού απλώνεται πυκνό δάσος από καστανιές και σε μεγαλύτερα υψόμετρα δάσος από έλατα και μαυρόπευκα. Κάτω από το χωριό και κατεβαίνοντας προς την πεδιάδα υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις ελαιοδέντρων και σε πολλά σημεία πλάτανοι που μαρτυρούν την παρουσία νερού.
Ονομασία και Ιστορία
Το χωριό πήρε πιθανότατα το όνομα του από τον ιστορικό και λόγιο Γεώργιο Πλήθωνα ή Γεμιστό,ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην περιοχή μετά από πρόσκληση των Παλαιολόγων. Τα χρόνια της ακμής του χωριού ήταν από το 1750 ως το 1914.
Περιβάλλον
Στα περίχωρα του υπάρχουν έλατα, καστανιές και πλατάνια, η ύπαρξη των οποίων οφείλεται στην μεγάλη ποσότητα νερού της περιοχής. Το κλίμα είναι ηπειρωτικό: δροσερό το καλοκαίρι και ψυχρό το χειμώνα. Τα περισσότερα σπίτια του είναι πετρόκτιστα με κεραμιδένιες στέγες και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δόμηση σπιτιών στα πρότυπα των ιστορικών οικιών του χωριού.
Θρησκεία
Στο χωριό λειτουργούν δύο ελληνορθόδοξοι χριστιανικοί ναοί: ο ναός της Παναγίας Υπαπαντής στην Άνω συνοικία και ο ναός του Αγίου Αθανασίου στην Κάτω συνοικία. Οι δύο ναοί έχουν ηλικία ενάμιση αιώνα περίπου ο καθένας και εκπροσωπούν δύο διακριτά είδη εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής: τον σταυρό εγγεγραμμένο σε τετράγωνο και την παλαιοχριστιανική βασιλική.
Οικονομία
Η οικονομία του χωριού στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα αγροτικά προϊόντα, καθώς οι κάτοικοι του χωριού κατέχουν πολλές εκτάσεις με ελαιόδεντρα στην πεδιάδα κάτω από το χωριό, τα οποία αποδίδουν ετήσια συνολική παραγωγή ελαιολάδου άνω των 1.000.000 λίτρων και λαμβάνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1981. Ακόμη, υπάρχει παραγωγή οινοπνευματωδών ποτών με χαρακτηριστικότερο το τσίπουρο. Μία από τις προσπάθειες ενίσχυσης της οικονομίας του χωρού είναι η Γιορτή Τσίπουρου που διοργανώνεται στην είσοδο του χωριού εδώ και πολλές δεκαετίες στην τοποθεσία Καρβουνόρεμα κάτω από πανύψηλα πλατάνια, και την οποία επισκέπτονται ενδιαφερόμενοι έμποροι και καταναλωτές από την Σπάρτη, τα γύρω χωριά, αλλά και από την Αθήνα. Τα τελευταία έτη γενικά, παρατηρείται μια προσπάθεια ανάπτυξης του αγροτουριμού στην περιοχή μέσω της ανέγερσης ξενώνων και bungalows, αλλά και της διαφήμισης της φυσικής ομορφιάς και των δυνατοτήτων του χωριού σε πολλά επίπεδα.
Ο τουρισμός πάντως αποτελεί παράγοντα της τοπικής οικονομίας, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως λόγω της πιο δροσερής θερινής περιόδου στην περιοχή σε σύγκριση με την Σπάρτη ή την Αθήνα.
Πολιτική
Το Γεωργίτσι ως μέρος της Λακωνίας και γενικά της Πελοποννήσου αποτελούσε και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προπύργια της συντηρητικής παράταξης, ενώ ήταν από τα μέρη της ελλάδας που ψήφισαν υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας με μεγάλη πλειοψηφία κατά το δημοψήφισμα του 1974. Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2004, και του 2007 το συντηρητικό κόμμα Νέα Δημοκρατία έλαβε ποσοστό άνω του 50% των ψήφων.
Τουρισμός
Το Γεωργίτσι δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τουριστικά, διαθέτει όμως ένα ξενοδοχείο με 9 δωμάτια/διαμερίσματα και έναν ξενώνα όπου ενοικιάζονται μερικά μικρά διαμερίσματα. Επίσης έχει ταβέρνες όπου κάποιος μπορεί να απολαύσει φαγητό και καφέ όλες τις ώρες της ημέρας κάτω από έναν αιωνόβιο πλάτανο.
Σχέσεις με τον Απόδημο Ελληνισμό
Μεγάλο μέρος του πληθυσμού του χωριού μετανάστευσε το στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα σε Καναδά, Αυστραλία, Αφρική και στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στις Ανατολικές ΗΠΑ, σε μεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Ρίτσμοντ αλλά και στη Βόρεια Καρολίνα, εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας που προκάλεσαν οι διαδοχικοί πόλεμοι και η ταραγμένη πολιτική κατάσταση των αρχών του 20ου αιώνα. Σήμερα, ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων ή των Ελληνοαμερικανών της Νέας Υόρκης σε περιοχές του Κουήνς, όπως η Αστόρια, έχουν καταγωγή από το Γεωργίτσι και είναι μετανάστες 1ης, 2ης αλλά και 3ης γενεάς.
